تنها سریال کره ایی که در چند هفتۀ اخیر تونستم ببینم گل پسر همسایه بود و کسانی که وبلاگ من رو می خونن می دونن که چقدر من این سریال رو دوست داشتم. باید اینجا بهتون بگم که من همچنان عاااااشق این سریالم.با وجودی که خیلی آرومه و اتفاقای عجیب و غریب و دراماتیک توش نمیفته اما طوری نوشته شده که با قلب آدم حرف میزنه. خدا می دونه که " انریکۀ" همیشه مهربون با مثبت نگریش و نوع نگاهش به زندگی چقدر در بهتر شدن روحیۀ من کمک کرده... و همچنین دیدن اینکه " دوک می " چطور با ترسهاش مواجه میشه و در برابر دنیا می ایسته یک دنیا تماشایی و لذت بخشه... این سریال متاسفانه هفتۀ آینده تموم میشه و خداحافظی با این همسایه های دوست داشتنی برای من خیلی سخت خواهد بود.اما خب زندگی همینه دیگه!سریالها شروع میشن و تموم میشن!تنها کاری که الان میشه انجام داد نگاه کردن به عکسای پشت صحنۀ این سریال لطیفه که اینطورکه به نظر می رسه حتی پشت صحنه اش هم به اندازۀ خودش با مزه و شیرین بوده...
Via:couchkimchi
ایشالا یه سریال دیگه میاد که اندازه این بهش عشق بورزی و ماهم با نوشته هات حال کنیم انقد که تو از این سریال تعریف کردی من 100 برابر بیشتر از خودت عاشقشم هرچند عاشق خودتم هستم(razi)
پاسخحذفعزیزم،از بس که گلی مرسی:)) حالا تصمیم گرفتم این که تموم شد " آن زمستان ،باد می وزد" رو ببینم احتمالاً. میگن که خیلی قشنگه اونم،البته می خوام یه کم صبر کنم اقلاً یه 10 قسمتیش پخش بشه بعد ببینمش چون از اوناست که فکر کنم حسابی اعصاب آدم رو می ریزه به هم...
حذففدات شم مرسیییییی آره مشخسه از اوناییه که موهای آدمو سفید میکنه!من نقش اول زنشو خییییلی دوس دارم پس منتظر نقدای باحالو جالبت هستم من منتظرم هفته ی دیگه گل پسر همسایه رو سفارش بدم
حذفالان دارم دلم برات تنگ شده رو میبینم 4 قسمتشو دیدم قات زدم! آخه یه فیلم چقد میتونه غم انگیز باشه؟؟ همش به ساعتم نگا میکنم کی برم خونه فیلممو ببینم....(razi