سلام ، آنیانگ ها سه یو ، های ، هِلو ، نی ها ...!

هه!انتظار که نداشتین که بعد از مدتها که برگشتم یه عکس بجز عکس پسر دوست داشتنیم بذارم،نه؟:)

سلام دوستای نازنینم

راستش من واقعاً نمی دونم چه جوری باید شروع کنم.نزدیک به 4 ماه اینجا رو کامل ول کرده بودم (ببخشید ،ببخشید، ببخشید ) ولی خب واقعاً دست خودم نبود. قبلاً هم گفته بودم که یه مشکلی دارم که خیلی اذیتم می کنه و خب این مشکل توی چند ماه اخیر خیلی داغونم کرده بود... به قول آقای همساده : " داغونما ! له له!"بارها و بارها خواستم دوباره بیام و یه چیزی بنویسم ولی نمی تونستم.امروز هم یکی از همون روزها بود. از عصر تا حالا هی به خودم میگم بلند شو برو وبلاگ رو آپدیت کن ولی هی نتونستم تا اینکه بالاخره عزمم رو جزم کردم وحالا نشستم پای کامپیوتر و دارم بعد از مدتها یک پست جدید می نویسم. 

دلم می خواد اینجا از همتون که توی این مدت من رو ترک نکردید و مدام برام پیغام نوشتید تشکر کنم وهمینطور هم از همتون معذرت بخوام واسه اینکه اولاً اینجا رو ول کرده بودم و ثانیاً جواب هیچکدوم از پیغامها رو ندادم ( الان از خجالت پشت مانیتورم قایم شدم) .امیدوارم من رو ببخشید و باز هم به اینجا سر بزنید. کلی خبرهای جدید دارم که در پست بعدی می نویسم .

توی این مدت که نبودم فقط 2 تا سریال رو دیدم ( جشن خدایان - میشه ازدواج کنیم ) که در موردشون بعداً - شاید فردا - می نویسم. شما توی این مدت چه سریالهایی دیدین ؟ و آیا از اونها خوشتون اومد یا نه ؟ دوست دارم اینها رو بهم بگین و اگه پیشنهادی برای دیدن سریالی دارین بهم بگین. 

دوستتون دارم،

شیرینای شرمسار